Tradicija stavljanja vjenčanog prstena datira još iz drevnog Egipta. Naime, arheolozi su pronašli dokaze zapisane hijeroglifima o tome da nevjeste nose prsten. Stari Egipćani prvi su počeli nositi vjenčane trakice kao simbol vječnosti.
Vjerovali su kako postoji osjetljiv nerv koji se proteže od četvrtog prsta lijeve ruke direktno do srca– centra naših emocija. Ako nosite vjenčani prsten na tom prstu, ljubav između vas i supružnika trajaće vječno.
Stari Grci i stari Rimljani iz sličnog su razloga stavljali burmu na lijevi prst. Vjerovali su da vena amoris (sa latinskog – vena ljubavi) ide od tog prsta direktno do srca.
Iako ni takvi nervi niti takva vena ne postoje, mnoge zemlje su nastavile sa ovom drevnom tradicijom. S druge strane, u nekim kulturama vjenčani se prsten stavlja na desnu ruku, na primjer, u Danskoj, Poljskoj i na Kubi.
Takođe, nekada davno samo su žene nosile burmu, muškarci ne. Oni su je počeli stavljati na prsten tokom Drugog svjetskog rata kada su se time podsjećali na žene i djecu koji su ih čekali kod kuće, prenosi Reader’s Digest.
Prema staroj kineskoj teoriji svaki prst na ruci simbolizuje nekoga, ili članove porodice ili vas same. Prsten simbolizuje muža i ženu, dok je palac simbol roditelja, kažiprst braće i sestara, mali prst simbolizuje djecu, a srednji nas same.
